De sla in Salade
“Met de lunch eten we een salade”. Ongetwijfeld roept dit een beeld bij je op, iets groens wellicht, koud, fris, knapperig, iets met komkommer en zeer waarschijnlijk een soort bladsla. Vaak komt dit redelijk overeen met de werkelijkheid. Toch kan een salade uit van alles bestaan en is sla in een salade zeker geen must en soms zelfs bijzonder overbodig.
Eigenlijk vrij voor de hand liggend maar ik realiseerde me pas onlangs dat we, zeker in restaurants, heel vaak klakkeloos sla gebruiken om een salade op te serveren. Net alsof dat de salade legitimeert, alsof een salade zonder sla niet af is en misschien wel geen salade.
Toch is het dikwijls voornamelijk opvulling van een bord, niet ongezond of smakeloos maar wel afleidend van wat je zou willen overbrengen met een gerecht. Ik geloof dat een gerecht een bepaalde harmonie moet zijn, een balans tussen smaken en texturen. Er is geen beter gerecht om dit tot zijn volle uiting te brengen als een salade. De mogelijkheden om ingrediënten volledig tot hun recht te laten komen en in harmonie te brengen met elkaar zijn onuitputtelijk.
De salade is niet voor niets een van mijn lievelingsgerechten. Dat een salade groente moet bevatten is, met uitzondering van de fruitsalade, het enige wat wellicht een universele regel is. Met dit in gedachten kan je alle kanten op, laat je fantasie de vrije loop, kijk wat je in huis hebt en hoe je deze ingrediënten met elkaar kan combineren.
Vergeet hierin vooral de dressing niet, een goeie dressing heeft de kwaliteit om alle smaken samen te binden zonder te overheersen. Olijfolie en wijnazijn zijn klassiekers, maar denk ook eens aan andere oliën en azijnen. Bijvoorbeeld notenolie, raapzaadolie, appelazijn, frambozenazijn etc. Ook hier geldt dat het verlaten van gebaande wegen kan leiden tot bijzondere ontdekkingen en vernieuwende belevenissen in smaak.
Misschien klinkt dit als veel werk en planning en iets waar je lang over moet nadenken, voor mij geldt vaak het tegendeel. Natuurlijk denk ik soms ook lang over een gerecht na maar het zijn vaak de beperkingen die zorgen voor een creatieve oplossing.
Er zijn van die dagen dat ik nog even snel een lunch wil maken en vol verwachting de koelkast open doe om daar vervolgens alleen een stronkje broccoli aan te treffen.. Tja, daar kan je een soepje van maken maar dat spreekt me nu even niet aan, ik wil meer structuur, iets meer bite. Dus ik trek nog wat kastjes open en vind een blik kikkererwten en een zakje Mediteraanse kruiden.
Oke, met dit trio kom ik een heel eind.
Ik snijd de broccoli in hapklare brokken en stoom deze kort totdat ze beetgaar zijn. Ondertussen spoel ik de kikkererwten af en bedenk me dat iets krokants ook wel een lekkere toevoeging kan zijn in deze salade. Gelukkig heb ik altijd wat zaden en pitten in huis, dus rooster ik een handje pompoen- en zonnebloempitten in een droge pan totdat ze licht beginnen te kleuren.
Zodra de broccoli net gaar is giet ik deze af en meng er een scheut olijfolie, een snuf zeezout, wat peper en een eetlepel kruiden doorheen. Daarna meng ik dit met de kikkererwten en de geroosterde pitten. Hoppa, een snelle voedzame salade (zonder sla) die ik van te voren waarschijnlijk niet zo bedacht zou hebben maar die me ondanks of beter gezegd dankzij dat bijzonder goed smaakte.
Veel plezier met koken, eten en experimenteren.
Meer inspiratie vind je op https://www.instagram.com/dekokendetuinman/